Δευτέρα, 15 Απριλίου 2024 09:57

Πεζό κείμενο της Κασσάνδρα Αλογοσκούφι για το «Βλέμμα» της εικαστικού Γεωργίας Κοκκίνη

Written by
785
Πεζό κείμενο της Κασσάνδρα Αλογοσκούφι για το «Βλέμμα» της εικαστικού Γεωργίας Κοκκίνη

ΤΟ ΠΑΡΑΘΥΡΟ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ 

Είχε ζωγραφίσει κάποτε ένας καλλιτεχνίτης απ΄ την Αρσινόη ένα γυαλί με άνθη της Κρήτης, μανουσάκια, μαβιές ίριδες, ροζ ασφοδέλους, τουλίπες, ιμαντόγλωσσα, κυκλάμινα, κολχικά, γαλάζιους μανδραγόρες. Αυτό το ζωγραφιστό γυαλί ταξίδεψε, περνώντας μέσα χίλια κύματα. Κατάφερε να βρεθεί στην αγορά έξω απ’ τον ναό στα Ιεροσόλυμα, σχηματίζοντας παράθυρο σωστό. 

Εκεί, στάθηκε η Παναγιά κοιτάζοντας κατάματα τον κόσμο μέσα απ’ το γυαλί με το Άγιο Τέκνο στην αριστερή αγκάλη. Εμπρός στη στοργή των δυο, τα χρώματα υποχωρήσανε και λιώσανε στην απλότητά τους. Όποιος έβλεπε το γυαλί απ’ την πίσω μεριά ζαλιζόταν απ’ το θάμβος. Η Τιμιοτέρα των Χερουβίμ γλυκοφιλούσε το παιδί.

Πέρναγε ο κόσμος και έπεφτε κάτω απ’ τα χρυσάφια της εικόνας Τους. Το χιτώνιο Της να κυματίζει στο κόκκινο του πάθους. Το βρέφος σε αγγελικό γαλάζιο ένδυμα. Το βλέμμα της Παναγιάς εξεταστικό. Χαράς και πένθους στάλαγμα. Αν χαίρεσαι, σε χαίρεται. Αν πενθείς, λυπάται αντάμα σου με το προφητικό της πόνο. Σε κοιτά, που την κοιτάς και το βρέφος σε ζυγιάζει προσηλωμένο στο βλέμμα της μάνας και μόνο.

Όλα τα Χερουβίμ πετούν τριγύρω. Τα χρώματα έχουν πατικωθεί απ’ τα φτερά των Αγγέλων. Σύννεφα επισκοπικά, λουλούδια της απροσπέλαστης βουνοκορφής, αποχρώσεις της πολυκύμαντης θάλασσας. Αυτά η Κυρία Θεοτόκος τα γνωρίζει και τα ευλογεί ως Πλατυτέρα των Ουρανών, που απλώνεται παντού στην πλάση ως ρίζα παραγοντική του Ιεσσαί.

Ύστερα, η Θεοτόκος απομακρύνεται απ’ το τζάμι. Εξαφανίζεται ξαφνικά μέσα στα ενθουσιώδη πλήθη.

Όσοι είδαν αυτόν τον ζωντανό πίνακα κραύγαζαν για το θαύμα που έζησαν σαν τα εκκωφαντικά πυροτεχνήματα Αγγέλων μπρος στα έκθαμβα μάτια τους.

Κι από τότε οι άνθρωποι -πριν τη Σταύρωση ήδη- συνήθιζαν να απεικονίζουν την Πλατυτέρα των Ουρανών, τη Βρεφοκρατούσα, ως Μάνα των εθνών, ως σύμβολο αδερφοσύνης και ομόνοιας, για να τους στηρίζει.

Επί διωγμών των Χριστιανών, αυτό το ζωγραφιστό γυαλί με το θαμπό αποτύπωμα του Νηπίου μετά της Θεοτόκου το ονομάζανε -κρυφά- το Παράθυρο της Παναγιάς:

Όποιος κινδύνευε, έμπαινε μέσα και σωζόταν… 

Στο χρώμα…

Γεωργία Κοκκίνη. Γεννήθηκε στην Αθήνα. Έζησε σε Ρώμη και Νότια Αμερική. Έχει παρακολουθήσει ελεύθερες σπουδές στην Αθήνα και μαθήματα εικονογραφίας στη σχολή του Μουσείου Μπενάκη, και εν συνεχεία για δύο χρόνια εντρύφησε στην Ιαπωνική ζωγραφική, στη Ρώμη. Παράλληλα, αποφοίτησε απ’τη Σχολή Διακοσμητών S. Giacomo μαθητεύοντας κοντά σε καθηγητές, όπως ο Luigi Bruno και Marcello Ridolfi. Το 1995, καταπιάνεται με την τεχνική της ακουαρέλας κοντά στον Ισπανό ακουαρελίστα Pedro Cano. Δύο χρόνια μετά, συμμετέχει στην έκθεση Βυζαντινής Αγιογραφίας σε διοργάνωση απ’την Ελληνική Πρεσβεία στη Ρώμη. Το 2004, πραγματοποιείται η ατομική έκθεση Βυζαντινής Αγιογραφίας, υπό την αιγίδα της Ελληνικής Πρεσβείας της Ρώμης και την Εποπτεία του Τμήματος Καλών Τεχνών του Υπουργείου Πολιτισμού Ιταλίας (Ministero per I Beni e Le Attivita Cultrurali) στην εκκλησία της S. Marta (Piazza del Collegio Romano). Το 2013, εκπροσωπεί την Ελλάδα μαζί με εννέα Ελληνίδες εικαστικούς στην έκθεση τού Παρισιού “L'Art en Capital”, στο διεθνές σαλόνι Γάλλων καλλιτεχνών στο μυθώδες χώρο του Grand Palais και υπό την επιμέλεια της ελληνικής συμμετοχής απ’ την ιστορικό τέχνης Έμμυ Βαρουξάκη.

Έργα της υπάρχουν στο Αρχαιολογικό Μουσείο Θεσσαλονίκης και στο Museo Civico D'Arte Moderna e Contemporanea, Anticoli Corado (Δημοτικό Μουσείο Μοντέρνας και Σύγχρονης Τέχνης). Το 2016, στο Palazzo Borghese της Φλωρεντίας της απονεμήθηκε δικαίως το διεθνές βραβείο Leonardo Da Vinci. Έχει συμμετάσχει σε ομαδικές και ατομικές εκθέσεις σε Ελλάδα και εξωτερικό.

Το χαρακτηριστικό ασβέστωμα των πινάκων της αποδίδει μία αποκαλυπτικά μυσταγωγική πανδαισία απολιθώνοντας τις βυζαντινές καταβολές της καλλιτεχνικής παράδοσης, που εγκυμονεί σαν πικρός νόστος ή γλυκό άρτυμα πατρίδας σε μεταναστευτικό εκτροχιασμό μεταξύ ηπείρων Ευρώπης και Αμερικής για να τις εκφέρει κάποτε στις κρυμμένες τοιχογραφίες(fresco) μιας καθολικής Πομπηίας κόντρα σε μια προσωπική στρογγύλευση του Είναι της ύπαρξης. Αυτό που οι αγιογραφίες φοβήθηκαν, δηλαδή το ασβέστωμα των απίστων, η Γ.Κ. το εξυψώνει σε κορύφωση (saturation) αειφόρου έκβασης έργου τέχνης ως έκτος αέριος Κρόνος σε ηλιακή περιφορά ή ως άλλος Saturnus ο θεός της αγροκαλλιέργειας και δέησης στη Φύση.

Στο κείμενο…

Κασσάνδρα Αλογοσκούφι. Πολυβραβευμένη συγγραφέας και εικαστικός. Έχει λάβει διετή υποτροφία φοίτησης στο ποιητικό και μεταφραστικό Σπουδαστήρι του Ιδρύματος Τάκης Σινόπουλος. Το 2009 εκπροσώπησε την Ελλάδα στην Πεζογραφία στη Μπιεννάλε Νέων Δημιουργών(27 χώρες, 700 καλλιτέχνες,7 τέχνες) σε επιλογή από το Υπουργείο Παιδείας σε συνεργασία με την Π.Ε.Λ. Επηρεασμένη από το ανανεωτικό καλλιτεχνικό κίνημα της Ελλάδας, παρουσιάζει στο φιλότεχνο κοινό λογοτεχνικά αφιερώματα σε σημαντικούς σύγχρονους Έλληνες Ζωγράφους.

*[Πίνακας Γεωργίας Κοκκίνη, «Το Βλέμμα», μικτή τεχνική, 60cm x 100cm, ο πίνακας ανήκει ως δωρεά στο ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΙΔΡΥΜΑ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ]

 

 

Read 785 times

Latest from Super User