ΣΕ ΤΟΥΤΗ ΤΗ ΓΗ

Σε τούτη τη γη τα σπίτια είναι γερά.

Περνούν οι ταξιδιάρικοι άνεμοι και τα χαϊδεύουν.

Oι αδηφάγες φλόγες του ήλιου από τα παράθυρα τρυπώνουν.

Γυαλίζει πάνω στους καθρέφτες αντανακλούν ένα ΄΄καλημέρα ΄΄.

Εδώ

Οι μεθυσμένοι κήποι ανατέλλουν με το αυγινό φως.

Άρωμα λεμονιού, γιασεμιού, λευκοκίτρινη αχτίνα δειλινού.

Ρόδια, καρύδια στο τραπέζι, αμπελοτόπια, πορτοκαλεώνες.

Η θάλασσα όλο τραγούδια φιλιά στην άμμο σχεδιάζει.

Εδώ

Γεννηθήκαμε για να τραγουδάμε την ΄΄χαρμολύπη ΄΄.

Απ ΄την Θράκη ως τούς Δελφούς, τη Κρήτη ,πρόσωπα σμιλεμένα,

γλυκά γέλια, λόγια που δεν άλλαξαν στο πέρασμα των χρόνων.

Aνθίζει η ελιά, κάτω από το φεγγάρι λάμπουν ασημιά τα χρόνια.

Εδώ, πάνω από το καντήλι με το λάδι, ψιθυρίζουμε προσευχές.