Σάββατο, 21 Ιανουαρίου 2012 15:49

Αόρατος νεκρός - Χάρης Μελιτάς

Written by
1969

ΑΟΡΑΤΟΣ ΝΕΚΡΟΣ

Αόρατος νεκρός κυκλοφορώ
ανάμεσα στα θραύσματα του κόσμου
γυμνός απ’ την κορφή μέχρι τα νύχια
δίχως πυξίδα
δίχως ξίφος
δίχως όραμα.
Παρόραμα στο χτεσινό
χλωμό μου παραμύθι.
Συχνάζω σε βεγγέρες του μυαλού
φλερτάρω τη ζωή μου στον καθρέφτη
τη σημαδεύω και τη ρίχνω στη στιγμή
μιλάω τόσες διαλέκτους μοναξιάς
πώς ν’ αστοχήσω;
Γυρίζω σαν στοιχειό στην αγορά
και στις πλατείες με τις χάρτινες σημαίες
ραγίζω μόνο με το δάκρυ της βροχής
και το κομμένο πόδι της ελπίδας.
Τις Κυριακές σηκώνομαι νωρίς
ανοίγω το παράθυρο στο χιόνι
φοράω τα καλά μου παγοπέδιλα
-να μη σκοντάφτει ο νους μου στα παλιά-
και πλάι μου χορεύω στο μπαλκόνι.
Αόρατος νεκρός κυκλοφορώ
κρατώντας αγκαζέ την ειμαρμένη
μέχρι να βάλω μια γραβάτα και να μπω
στο ξύλινο σκαρί που περιμένει.

Read 1969 times

Latest from Super User

back to top