Παρασκευή, 25 Μαϊος 2012 19:56

Cartero - Ζάχος Κανταδόρος

Written by
2332

Cartero

Δέρμα που το ʽραψε κλωστή
λόγια βαριά σαν πέτρα
μέτρα, προστάζει μια φωνή
τα βήματα σου μέτρα.

Το χιόνι κρύβει τα στενά
ο λίβας τα στεγνώνει
μαύρα ρουμάνια σκοτεινά
κι η μέρα τα ματώνει.

Μονάχα ο χρόνος γελαστός
τρέχει μπροστά και γνέφει
ιδρώνει πίσω του ο πιστός
κι ο ξένος επιστρέφει.

Ο λύκος ρίχνει τʼ άλογο
τα μάτια το πιστόλι
η πείνα λύνει το ζυγό
τα λόγια καιν την πόλη.

Θα σε κεράσω τʼ Αι Γιαννιού.
Χίλιες φορές να φύγεις.
Κάψε το σπίτι τʼ αλλουνού.
Τις Κυριακές με πνίγεις.

Χάνετʼ Εκείνος πριν το φως
σαρώνει Αυτός που παίρνει
στʼ αστέρια ξάλαφρος, κενός
ο σάκος γυροφέρνει.


Read 2332 times

Latest from Super User

back to top