Κυριακή, 30 Μαϊος 2010 21:57

Όταν οι αναμνήσεις γίνονται πρώιμη ιστορία - Θοδωρής Βοριάς

Written by
3018

Όταν οι αναμνήσεις γίνονται πρώιμη ιστορία


Ν’ ανοίξεις το βιβλίο,
να δεις τι γράφει
για την παλιά Θεσσαλονίκη,
να δεις και τη δικιά μας τη ζωή
γραμμένη με μολύβι,
βιαστικά, στα περιθώρια,
ανάμεσα στις παραγράφους
και πίσω απ’ τα εξώφυλλα.

Οι σελίδες κολλάνε μεταξύ τους,
τις αγκυλώνει το συρματόπλεγμα
που είχανε βάλει στη γειτονιά,
στο μέρος που το κάστρο ήταν πεσμένο,
κι ο ξεχασμένος σελιδοδείκτης
μυρίζει αλάνα κι ασβεστωμένα σκαλοπάτια.

Ν’ ανοίξεις το βιβλίο·
εμείς ξυπνήσαμε μια μέρα
κι είδαμε τα όνειρά μας
τυπωμένα με γράμματα ψιλά.
Διαβάσαμε στις οδηγίες χρήσης
για τα τριάντα πέντε χρόνια μας
που ’χουν παλιώσει,
για τις αναμνήσεις μας
που δεν πρόλαβαν ν’ ανθίσουν
κι έχουνε γίνει πρώιμη ιστορία.

Το χέρι που έγραφε βιαζόταν
κι από το γράφε γράφε
χάλασε το καρφί
που κρατούσε κρεμασμένη
τη λαμαρινένια σκάφη,
σάπισε την ξύλινη σκάλα της αυλή μας,
κι έκανε τη σκουριά τής καπνοδόχου,
στον τοίχο, έργο τέχνης,
ύστερα έβαλε και τίτλο «άλλη εποχή».

Ψάξε να βρεις εκείνο το μολύβι
που έγραψε τα παιδικά μας χρόνια,
-ήτανε ξυμένο με κοφτερό σουγιά-
να το ’χω, να το δείχνω.

Read 3018 times

Latest from Super User

back to top